Quantcast
Channel: Nouli's place
Viewing all 57 articles
Browse latest View live

Κρητικό κοπανέλι - Cretan Bobbin lace

$
0
0
 
 
 
Γεια σας!

Χθες το απόγευμα, η μητέρα μου κι εγώ πήραμε το καφεδάκι μας καλεσμένες στο Σύλλογο Φίλων Διασώσεως και Διαδώσεως του Κοπανελιού Η "ΧΡΙΣΤΙΝΑ"
 
Η δασκάλα μας η κυρία Χριστίνα μαζί με την ομάδα της, βοηθούς και δασκάλες κοπανελιού και άλλων τεχνικών, καθώς και με μαθήτριές της παλιές και νέες, μας υποδέχτηκαν με το χαμόγελο στο στόμα.

Να σας συστήσω την κυρία Χριστίνα, τη Δασκάλα μας, που εδώ και περισσότερα από τριάντα χρόνια μοχθεί για να διασώσει και να διαδώσει μια παλιά τέχνη, το Κρητικό Κοπανέλι.
Έτσι χαμογελαστή τη γνώρισα κι έτσι χαμογελαστή τη βρίσκω κάθε φορά που βρισκόμαστε!.


Σας παραθέτω κάποια από τα  έργα  τα οποία εκτίθενται στα γραφεία του συλλόγου,  όπου παραδίνονται μαθήματαόχι μόνο κοπανελιούαλλά και άλλων τεχνικών πλεξίματος δαντέλας.


Νυφικά γάντια, έργο της κυρίας Χριστίνας



Το ντοσιέ, ντυμένο κι αυτό με μια υπέροχη δαντέλλα


Ένα λουλούδι.

Λεπτομέρεια από το κάλυμμα του σώματος καλοριφέρ.

Βραχιόλια..

Κολιέ με ασορτί σκουλαρίκια..

Μια κασετίνα γεμάτη υπέροχα δακτυλίδια..
...που κοσμούν τα χρυσά δάκτυλα της κυρίας Χριστίνας..
εδώ ένα ασημογκρί


κι εδώ ένα εκρού

Η μπλούζα της κυρίας Χριστίνας διακοσμημένη με μια υπέροχη δαντέλλα. Ακόμη και η αλυσίδα των γυαλιών της αποτελείται από μικρά φυλλαράκια που τόσο πολύ τα αγαπά!

Λεπτομέρεια από το πέτο της ζακέτας της....

..διακοσμημένο κι αυτό με φυλλαράκια.
 

Φουλάρι φτιαγμένο από τα χέρια της κυρίας Ελένης Δαφνή


Εσάρπα, εμπνευσμένη από ρώσικο σχέδιο,  εκτελεσμένη από την κυρία Τασία Δαφνή.






Νυφικά στέφανα φτιαγμένα από τα χέρια της κυρίας Χριστίνας



Ανθοδέσμη της κυρίας Χριστίνας


Αυτές οι φωτογραφίες δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα αριστουργήματα που έχω κατά καιρούς δει σε εκθέσεις του συλλόγου.
Τα έργα είναι τόσο λεπτεπίλεπτα κι αραχνούφαντα, με δοσμένη τόση πολλή σημασία στη λεπτομέρεια, που νομίζεις ότι δεν τα έχει αγγίξει ανθρώπου χέρι.
 
Συγχαρητήρια σε όλες σας, δασκάλες, βοηθούς και μαθήτριες.
Σας ευχομαι να παίρνετε κουράγιο από την αποδοχή μας και την αγάπη μας και να συνεχίζετε το πολύτιμο έργο σας.


Κι εδώ τολμώ να σας δείξω κάποια από τα κομμάτια που έφτιαξα κι εγώ μαθητεύοντας δίπλα στην κυρία Χριστίνα το χειμώνα 1988 - 89 στο Μουσείο Λαικής Τέχνης και Παράδοσης Αγγελικής Χατζημιχάλη στην Πλάκα, όσο ήμουν ακόμη φοιτήτρια και είχα καλλιτεχνικές ανησυχίες και πολύ ελεύθερο χρόνο!
 
 Σήμερα το πρωί ξέθαψα τους φακέλους μου και βρήκα σημειωμένες  τις ημερομηνίες, που πολύ αμφιβάλω αν θα τις θυμόμουν μετά από τόσα χρόνια.
 
Εδώ οι στροφές


Τα πρώτα μικρά έργα μου



Η πρώτη γωνία, την έχω χαρακτηρήσει "το πρώτο έργο" , φτιαγμένο με νήμα #80 τον Φλεβάρη του 1989.


Κι αυτό είναι το ένα πετσετάκι από τα δύο που φτιάξαμε η μαμά και εγώ (ένα η καθεμιά)



Στο κουσούνι μου υπάρχει άλλο ένα έργο που έμεινε μισοτελειωμένο όλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν. Ελπίζω ότι, τώρα που μεγαλώνουν τα παιδιά, θα  βρώ ίσως χρόνο να ασχοληθώ μ'αυτό.
 
Μακροσκελής αυτή η ανάρτηση, ωστόσο αυτό το μικρό αφιέρωμα στο κρητικό κοπανέλι ήταν τουλάχιστον χάρμα οφθαλμών!
 
Προς το παρόν σας χαιρετώ, να είστε όλοι καλά!
 

Granny Rosa's jam filled biscuits - Μπισκότα μαρμελάδας της γιαγιάς της Ρόζας

$
0
0
Καλημέρα σας!

Ρίχνοντας μια ματιά στον φάκελο με τις φωτογραφίες μου, βρήκα κάποιες που είχα βγάλει τον χειμώνα που μας πέρασε και που παρέμειναν ξεχασμένες  λόγω του βεβαρυμένου προγράμματός μου μεταξύ σπιτιού και φυσικοθεραπευτηρίου.
 
Όταν λοιπόν το χέρι μου άρχισε να αποκτά μέρος της κινητικότητάς του, ξεκίνησα να κάνω κάποια πράγματα που μου είχαν λείψει. Ωστόσο, έπρεπε τα projects μου να μήν είναι ιδιαιτέρως κουραστικά και να μην τραβούν σε μάκρος.
 
Το πρώτο με το οποίο καταπιάστηκα κατά τις αρχές του Φλεβάρη,  ήταν η ζαχαροπλαστική. Έφτιαξα αυτά τα πολύ νόστιμα και πολύ εμφανίσιμα μπισκότα με συνταγή της μαμάς μου που την θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια.

 
Εδώ σας δίνω τη συνταγή όπως ακριβώς την έχουμε καταχωρισμένη στο βιβλίο μας και χαρακτηρισμένη από τα παιδιά μου ως "Μπισκότα με μαρμελάδα γιαγιάς Ρόζας"! 
 

Τα υλικά είναι απλούστατα και βρίσκονται ανά πάσα στιγμή σε κάθε κουζίνα.
Και όσον αφορά την αγαπημένη μας  μαρμελάδα φράουλα, στην αποθήκη μας έχουμε πάντα πολλά βάζα που φτιάχνουν η γιαγιά μαζί με τον παππού κάθε άνοιξη και προμηθεύουν όλα τους τα εγγόνια.


Η εκτέλεση απλούστατη κι αυτή, γι αυτό δεν την περιγράφουμε στο βιβλίο. Δεν διαφέρει καθόλου απ'αυτήν ενός απλού κέικ:
 
-Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη,
-Όταν ασπρίσει ρίχνουε το αυγό και ξαναχτυπάμε,
-Προσθέτουμε το αλεύρι και τις βανίλιες και ζυμώνουμε ώσπου να έχουμε μια μαλακή, εύπλαστη ζύμη που να μην κολλά στα χέρια.
 
Για τις νέες στην κουζίνα αναφέρω ότι το μυστικό της ζύμης βρίσκεται στο "όσο πάρει", που σημαίνει ότι το αλεύρι δεν το ρίχνουμε όλο μονομιάς, αλλά λίγο λίγο κάθε φορά σταματώντας όταν πετύχουμε ζύμη που να μην κολλά στα χέρια. 



Κόβω τα μπισκότα μου χρησιμοποιώντας ένα κρασοπότηρο. Την τρύπα στα στεφάνια την κόβω όπως ακριβώς το κάνει και η μαμά μου, με μια δακτυλήθρα! Τ'αραδιάζω διαγώνια στα 3 ταψιά του φούρνου μου  για να εκμεταλλευτώ όλο τον διαθέσιμο χώρο και να τα ψήσω όλα μ'ένα φούρνισμα.
 

Τα αφήνω να κρυώσουν και τα συγκεντρώνω σ'ένα πιάτο.


Πασπαλίζω με άχνη τα στεφάνια.




Τελειώνω συναρμολογώντας τα μπισκότα. Βάζω λίγη μαρμελάδα στο ατρύπητο μποσκότο, στην πλευρά που ακουμπούσε στο ταψί, και λίγο περισσότερη στο κέντρο για να γεμίσει την τρύπα. Τοποθετώ πάνω του ένα πασπαλισμένο με ζάχαρη στεφάνι και... έτοιμο!!

Η μαμά μου συνηθίζει να φτιάχνει μια μεγάλη ποσότητα μπισκότων, τα οποία φυλά σε αεροστεγές δοχείο και τα συναρμολογεί κάθε φορά που θέλει να προσφέρει ένα δισκάκι για να είναι της ώρας.


Τα στοιβάζω σε δισκάκι, τα περιτυλίγω με ζελατίνα, δένω απαραίτητα με κορδέλλα, κατά προτίμηση υφασμάτινη.
 
Τα συγκεκριμένα μπισκότα τα έφτιαξα για να τα προσφέρω στον φυσικοθεραπευτή μου και στον βοηθό του, αφ'ενός για να τους ευχαριστήσω για την προσπάθειά τους κι αφ'ετέρου για να τους δείξω ότι η    κοινή μας προσπάθεια όντως απεδωσε!
 
Είναι πολύ νόστιμα, ιδιαιτέρως εμφανίσιμα και πολύ εύκολα στην εκτέλεση. Με βγάζουν πάντα ασπροπρόσωπη κάθε φορά που τα προσφέρω.
Σας τα συνιστώ ανεπιφύλακτα!!
 
Σας χαιρετώ,
Ναστε πάντα καλά!!
 
 

Eye glasses case - Θήκη γυαλιών

$
0
0
Γεια σας!!
 
Αυτή είναι μια θήκη γυαλιών που έφτιαξα κατά τα μέσα του προηγούμενου Μάρτη, εμπνευσμένη από αυτή την ανάρτησητης Keywoman.
Μικρό έργο που ξεκίνησε και τέλειωσε μέσα σ'ένα απόγευμα, φτιαγμένο για τα γυαλιά του Μάκη, του φυσικοθεραπευτή μου.
 
Το logo του το βρήκα στην επαγγελματική του κάρτα, το σκανάρισα, το έφερα στα μέτρα μου, το τύπωσα σε χαρτί T-shirt transfer  και το μετέφερα με το σίδερο στο ύφασμα.
Διάλεξα  υφάσματα μέσα απ'το καλάθι με τα ρετάλια που ταίριαξαν με τα χρώματα του logo. 
Ακολούθησα πιστά τις οδηγίες της Keywoman και το έργο στέφθηκε από επιτυχία.
 
 
 



Η εκτέλεση αυτού του μικρού έργου, αν και κούρασε τον πονεμένο μου ώμο, ωστόσο με χαροποίησε ιδιαιτέρως γιατί μπόρεσα να ασχοληθώ με κάτι που μου αρέσει πολύ, που το είχα εγκαταλείψει τους τελευταίους μήνες λόγω του τραυματισμού μου.
 
Ομολογώ πως η περίοδος αυτή της αναγκαστικής απραξίας ήταν πολύ δύσκολη. Οι ώρες δεν περνούσαν με τίποτα, η μέρα ήταν ατέλειωτη.  Δεν είχα τίποτα να γεμίσω τον χρόνο μου εκτός από το διαδίκτυο και το διάβασμα. Κι αυτά όμως κατέληγαν βαρετά.
Ευτυχώς όμως, όλα τα κακά έχουν τέλος.
Τώρα πια, ένα σχεδόν χρόνο μετά, είμαι πάλι καλά, πονώ ελάχιστα και σπανίως, η κινητικότητα των χεριών μου όχι μόνο επανήλθε αλλά βελτιώθηκε με τόση γυμναστική κι επέστρεψα επιτέλους σε όλες τις συνηθισμένες μου δραστηριότητες!!

Καλημέρα σε όλους!
 

60 years ago... - 60 χρόνια πριν...

$
0
0
Αθήνα 1955, εξήντα χρόνια πίσω .
 
Οι έφηβοι της εποχής δεν γνωρίζουν τις λέξεις τηλεφώνημα, sms, email, skype, viber.
Επικοινωνούν πρόσωπο με πρόσωπο κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον στα μάτια.
Γνωρίζουν νέα πρόσωπα, ερωτεύονται, φλερτάρουν μέσα από τις σελίδες των Λευκωμάτων.
Λευκές σελίδες τις οποίες διακοσμούν επιστρατεύοντας τον καλλιτέχνη της παρέας.
Απευθύνουν ερωτήσεις στερεότυπες και ζητούν από γνωστούς και φίλους να απαντήσουν γραπτώς.
Οι γράφοντες χρησιμοποιούν ψευδώνυμο, τη "μάσκα"τους.
Μέσω των απαντήσεών τους αποκαλύπτουν αυτά που δεν μπορούν να πουν ευθέως.
Προς το τέλος του λευκώματος εκφράζουν τη γνώμη τους για τον/την κτήτορα και αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους.

Σας παρουσιάζω παρακάτω το λεύκωμα της μαμάς μου, που το 1955 ήταν μόλις 17 χρόνων.
Την προσωπογραφία της και το σχέδιο της ερώτησης "Τι εστί ζωή; Τι θάνατος; "τα φιλοτέχνησε ο γείτονάς της με το ψευδώνυμο Διαβάτης ο οποίος ήταν εξαιρετικός ζωγράφος.
Οι σελίδες του είναι κιτρινισμένες, το δέσιμό του κομμένο.
Οι γονείς μου το φύλαγαν ευλαβικά όλα αυτά τα χρόνια, μαζί με άλλα δύο του μπαμπά μου.Μας τα έφεραν για να τα δείξουν στα εγγόνια τους.
Εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία να τα μοιραστώ μαζί σας.

Η μαμά μου στα δεκαεπτά της.

Το σκληρόδετο εξώφυλλο

Ιούλιος 1955. Ρόζα .......

Γυρίζοντας το φύλλο μου τούτο, βάλτε τη μάσκα σας.


Τι εστί λεύκωμα;


Τι εστί φιλία;

Τι εστί έρως;

Ποιο άνθος σας αρέσει;

Τι εστί φιλί;

Ποιος χορός σας αρέσει;

Τι εστί ανήρ;

Τι εστί γυνή;

Ποιο σπορ σας αρέσει;

Τι εστί γάμος;

Που έχετε αναμνήσεις;

Ποιο τραγούδι σας αρέσει;

Ποια εποχή σας αρέσει;

Ποια μάτια σας αρέσουν;

Τι εστί ζωή; Τι θάνατος;

Γνώμη και ευχή στην κτήτορα.

Και τώρα κάτω οι μάσκες.

Η εσωτερική σελίδα του οπισθόφυλλου.
 Ο μπαμπάς μου μεγάλωσε στην Πλάκα και το σπίτι τους ήταν στην οδό Τριπόδων 10 κάτω ακριβώς από τον Άγιο Νικόλαο τον Ραγκαβά. Στην εσωτερική σελίδα του οπισθόφυλλου ο μπαμπάς μου σκιτσάρισε στην πάνω αριστερή γωνία τον Άγιο Νικόλαο με τα χαρακτηριστικά σκαλάκια που οδηγούν στην πλατεία του. Κάτω από το σκίτσο γράφει και υπογραμμίζει τον τίτλο του σκίτσου.
Η μαμά μου συμπληρώνει και υπογραμμίζει στον τίτλο τη λέξη "Πλάκας"προς αποφυγήν οποιασδήποτε παρανοήσεως (!) και σχολιάζει λίγο παρακάτω: "εσύ παιδί μου αδικήθηκες που δεν έγινες ζωγράφος ".

Και το φλέρτ μεταξύ τους συνεχίζεται.....μέχρι και σήμερα!!!!

Σας χαιρετώ, να είστε όλοι καλά!!

Article 0

$
0
0

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!

 
 
Χρόνια Πολλά από ένα νέο καλλιτέχνη που θαυμάζω πολύ με ένα βίντεο φτιαγμένο απ'την αρχή έως το τέλος από τα χέρια του...

Sweater tailoring - Χρυσό Ψαλίδι

$
0
0
Καλημέρα σε όλους σας!!

Όχι, όχι, δεν χάθηκα, εδώ ήμουν.
 
Ναι, δεν δημοσίευσα καμμιά νέα ανάρτηση, σας παρακολουθώ όμως όλους.
 
Ο λόγος της απουσίας μου είναι ο οίστρος τακτοποίησης που με κατέλαβε μετά τα Χριστούγεννα.Γι αυτό όμως θα σας μιλήσω σε επόμενη ανάρτηση.
 
Λίγο πριν τις γιορτές ο μεγάλος μου ανιψιός με παρακάλεσε να του στενέψω κάποια από τα ρούχα που είχε αγοράσει κατά την περίοδο μελέτης για τις πανελλήνιες, όταν είχε πάρει κάποια κιλάκια.
 
Όλα αυτά τα ρούχα δυστυχώς, τώρα που ξαναγύρισε στα συνηθισμένα του κιλά, του ήταν πολύ μεγάλα. Μεγάλο κρίμα να τα πετάξουμε ή να τα δώσουμε!
 
Μου ζήτησε λοιπόν να του τα στενέψω αν μπορώ.
Να σας πω την αλήθεια, προβληματίστηκα αρκετά. Το στένεμα ενός παντελονιού όχι μόνο στα πατζάκια αλλά και στη μέση είναι επίπονη προσπάθεια και απαιτεί πολλή δουλειά που ομολογώ δεν είχα τολμήσει να κάνω ποτέ. Όσο για τα πλεκτά πουλόβερ, με διακατείχε η ανησυχία από την μια ότι θα ξεφτίσουν αν τα κόψω κι από την άλλη ότι θα κοπούν τα γαζιά λόγω της ελαστικότητας του πλεκτού υφάσματος.
 
Μετά από ώριμη σκέψη, αποφάσισα πως αυτή ήταν η ευκαιρία μου να δοκιμάσω. Τι είχα να χάσω άλλωστε; Τα συγκεκριμένα ρούχα έστι κι αλλιώς ήταν άχρηστα. Μίλησα με τον ανιψιό μου για τις ανησυχίες και τις επιφυλάξεις μου κι αποφασίσαμε από  κοινού να το τολμήσουμε!
 
Ήρθε λοιπόν στο σπίτι φέρνοντας μια τσάντα ρούχα. Του ζήτησα να  φορέσει τα παντελόνια από την ανάποδη (το μέσα έξω) έστι ώστε να μπορέσω να βάλω καρφίτσες στη θέση των νέων ραφών.
Όσο για τα πουλόβερ, μου έφερε ένα που του ταίριαζε γάντι για να το χρησιμοποιήσω για οδηγό.
 
Η επιχείρηση χρυσό ψαλίδι ξεκίνησε!!
 
Η ερασιτέχνης μοδίστρα χρησιμοποιεί προς διευκόλυνσή της δικές της τεχνικές .
 
Ο μπλε υδατοδιαλυτός μαρκαδόρος γνωρίζει νέες δόξες.






Το κοπίδι-ροδάκι διευκολύνει το ίσιο κόψιμο.
Ναι, τα μανίκια ήθελαν κι αυτά κόντυμα αφού η μετατόπιση της πλαινής ραφής είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του μήκους τους.


Η καλή μου ραπτομηχανή διαθέτει ελαστικά γαζιά που αποδεικνύουν τελικά αβάσιμους τους φόβους μου περί κοψίματος των ραφών.
Διαθέτει επίσης βελονιές που μοιάζουν με κοπτοράπτη για την ενίσχυση του περιθωρίου ραφής.
Ακολουθεί το προσεκτικό κόψιμο της περίσσειας υφάσματος με το ψαλίδι.
Ω! τι ευτυχία! Δεν ξεφτίζει τίποτα! Η ραφή μου είναι άψογη.




Το όλο εγχείρημα στέφεται από επιτυχία!
 
Η ενθουσιασμένη ερασιτέχνης μοδίστρα στενεύει πουλόβερ κονταίνει μανίκια , στενεύει και κονταίνει παντελόνια και χαίρεται που τα καταφέρνει! H οικιακή οικονομία αναβιώνει στο τραπέζι της κουζίνας μου!
 
Ο νεαρός ανανέωσε την χειμερινή του γκαρνταρόμπα ανέξοδα, κι εγώ ένοιωσα πανευτυχής για δύο λόγους:
Ο πρώτος είναι ότι με πέταξαν στα βαθειά και όχι μόνο κατάφερα να μην πνιγώ αλλά έμαθα καλό κολύμπι.
Ο δεύτερος και σημαντικότερος είναι τα γλυκά λόγια που άκουσα  και το χαμογελαστό πρόσωπο του ανιψιού μου!!
 
Φωτογραφίες από τη μεταποίηση των παντελονιών ξέχασα να βγάλω, ωστόσο θα το κάνω όταν θα μου ξαναδοθεί η ευκαιρία !!
 
 
Σας χαιρετώ,
 
Εύχομαι να είστε όλοι καλά,
Εις το επανειδείν λοιπόν!!!

Time is money! - Ο χρόνος είναι χρήμα! (Bed sheets - σεντόνια )

$
0
0
Καλημέρα σε όλους!
 
Τον τελευταίο καιρό με διακατέχει ραπτική μανία.
 
Αγαπημένο αντικείμενο, τι άλλο; Σεντόνια!
Υπέρδιπλα, μονά, με τις μαξιλαροθήκες τους.
Με λάστιχο ή χωρίς.
Βαμβακερά υφάσματα.
Ριγέ, με γεωμετρικά σχήματα, λουλουδάτα.
Γαλάζια, καφέ, μπεζ, ασπρόμαυρα, γκρίζα.
 
Ξεκίνησα λίγο πριν το Πάσχα, αρπάζοντας την ευκαιρία να φτιάξω χειροποίητα δώρα και μέχρι σήμερα έχω ράψει 8 υπέρδιπλα και 3 μονά σετ, με το σετ να περιλαμβάνει πανωσέντονο, κατωσέντονο και τις ανάλογες μαξιλαροθήκες.
 
Στήνοντας λοιπόν μια μικρή γραμμή παραγωγής συνειδητοποίησα πως θα έπρεπε να αλλάξω κάπως τις μεθόδους μου για να μειώσω το χρόνο που αφιέρωνα στο ράψιμο, έτσι ώστε να προλαβαίνω να ασχολούμαι με τις υπόλοιπες ευγενείς(!) καθημερινές ασχολίες του νοικοκυριού μου.
 
Από τις φωτογραφίες λείπουν τα άσπρα-γκρίζα λουλουδάτα-ριγέ σετ που τα δώρισα πριν τη φωτογράφιση.








 
 
 
  

Συνήθως ξεκινώ με το κόψιμο των υφασμάτων.
Αυτή τη δουλειά την κάνω πάντα πρωί, με καθαρό μυαλό και μόνο όταν όλοι λείπουν από το σπίτι καθώς χρειάζομαι και το τραπέζι της κουζίνας και το πάτωμα της τραπεζαρίας για ν'απλώνω τα υφάσματά μου. Μετρώ προσεκτικα πάντα δύο φορές και κόβω όλα τα κομμάτια που χρειάζομαι.
 
Στη συνέχεια  ράβω όλες τις μαξιλαροθήκες.
 
Συνεχίζω με όλα τα κατωσέντονα.
 
Και φτάνω στα πανωσέντονα...
Η πιο χρονοβόρα από τις επί μέρους  εργασίες είναι  αυτή του ραψίματος του ρελιού και της φάσας.
 
Στην πρώτη φάση καρφίτσωνα το ρέλι με τη φάσα. Στη δεύτερη φάση καρφίτσωνα αυτά τα δύο στο πάνω μέρος του πανωσέντονου. 
 Πολλές καρφίτσες αν λάβει κανείς υπ'όψιν ότι το φάρδος του υπέρδιπλου πανωσέντονου είναι 2,4 μέτρα!

 
Πολλές καρφίτσες!!

 Αυτές τις δύο φάσεις τις παρέκαμψα χρησιμοποιώντας το ποδαράκι για το blind hem και την επιλογή του μέγιστου μήκους γαζιού της ραπτομηχανής μου.
 
Ευθυγράμμισα το ποδαράκι (το πλαστικό μέρος του) με τη λευκή γραμμή που βρίσκεται στο διάφανο κάλυμα της μασουρίστρας, για να μου χρησιμεύσει σαν οδηγός.
 

 
Στη συνέχεια, οδηγώντας την άκρη του ρελιού πάνω στην άκρη της  φάσας με τη βοήθεια του οδηγού, χωρίς βιαστικές κινήσεις για χάρη της ακρίβειας,  τα τρύπωσα μεταξύ τους σε χρόνο μηδέν!!


 

 

Στη συνέχεια και με τον ίδιο τρόπο γάζωσα κατευθείαν το πανωσέντονο πάνω στη φάσα με το ρέλι χωρίς να τα τρυπώσω καν.


 
Λεπτομέρεια του γυρίσματος του ρελιού στην πλευρά του σεντονιού.

Η σιδερώστρα μου επί το έργον!!  Δεν την είχα ξαναδεί τόσο φορτωμένη !
 

Εδώ το ράψιμο του πλαινού μέρους της φάσας. Το ρέλι σταματά λίγο πριν το πλαϊνό στρίφωμα του σεντονιού για να αποφεύγονται οι χοντράδες από τις πολλές στρώσεις υφάσματος, γνώση που την απέκτησα με το δύσκολο τρόπο.


Η φάσα μισοτελειωμένη.


Στη συνέχεια καρφιτσώνω το πίσω μέρος της φάσας για να γαζώσω το τελευταίο γαζί από την καλή μεριά του σεντονιού χρησιμοποιώντας πάλι το ποδαράκι του blind hem όπως φαίνεται σ αυτή την παλιότερη ανάρτηση.
Aυτό το  μοναδικό καρφίτσωμα δεν γίνεται να το αποφύγω , εκτός αν έχετε κάποια ιδέα να προτείνετε!!!


Με αυτόν τον τρόπο κατάφερα να βελτιώσω το ρεκόρ μου από ένα υπέρδιπλο πανωσέντονο την ημέρα σε τέσσερα και να κερδίσω χρόνο για να ασχοληθώ με τις αυξημένες Πασχαλινές απαιτήσεις του νοικοκυριού μου.
 
Τώρα κάνω ένα διάλλειμα μιας που είναι περίοδος πανελληνίων και το βλαστάρι μου χρειάζεται περιποίηση και ηρεμία στο σπίτι.
Κι εγώ επίσης χρειάζομαι λίγη ηρεμία και χρόνο (που τον κέρδισα επάξια άλλωστε) για να τον αφιερώσω στα αγαπημένα μου βιβλία.
 
Αλλά που θα πάει;
Σε δύο εβδομάδες οι πανελλήνιες θα έχουν τελειώσει...
Όλο και κάποιο καινούριο ύφασμα δεν θα βρω;
 
Σας χαιρετώ,
Να είστε όλοι καλά.... 

Applique pillowcase - Απλικέ μαξιλαροθήκη


Labels DIY - Φτιάχνω ετικετες

$
0
0
Καλή σας μέρα!

Χθες ασχολήθηκα με την εκτύπωση των ετικετών που χρησιμοποιώ στις κατασκευές μου.




Μετά από πολύ ψάξιμο στον ιστό και πολλές δοκιμές, κατέληξα σ'αυτόν τον τρόπο που μου εξασφαλίζει ετικέτες που δεν ξεφτίζουν και δεν καταστρέφονται  με το σιδέρωμα.

Στις πρώτες μου προσπάθειες εκτύπωνα την ετικέτα σε σιδερότυπο χαρτί, το οποίο στη συνέχεια μετέφερα πάνω σε γκρο κορδέλα ή σε φακαρόλα  με το σίδερο.
Πλεονέκτημα: η κορδέλα και η φακαρόλα  δεν ξεφτίζουν, Μειονέκτημα:η σιδερότυπη ετικέτα κολλά στο σιδέρωμα ή καταστρέφεται με τα πλυσίματα.

Στην τελευταία μου προσπάθεια τυπώνω την ετικέτα πάνω στο ύφασμα το οποίο έχω προηγουμένως σταθεροποιήσει με αράχνη. Μετά την αφαίρεση της αράχνης σιδερώνω την ετικέτα κολλώντας μεταξύ τους τις δύο πλευρές της.
Πλεονέκτημα:το ύφασμα δεν ξεφτίζει, η εκτύπωση δεν καίγεται με το σιδέρωμα και δεν καταστρέφεται με το πλύσιμο Μειονέκτημα: κανένα (μέχρι στιγμής)


Τα βήματα της εκτέλεσης:
  1. Προετοιμασία του υφάσματος για εκτύπωση
  2. Σχεδιασμός της ετικέτας
  3. Εκτύπωση
  4. Κόψιμο 
  5. Δίπλωμα και σιδέρωμα
 Σας τα παρουσιάζω αναλυτικά παρακάτω:

1. Προετοιμασία του υφάσματος για εκτύπωση.


Χρησιμοποιώ λευκό σεντονόπανο 100% βαμβακερό για να αντέχει στο πλύσιμο και στο σιδέρωμα
Το σιδερώνω πολύ καλά και μετά κολλάω με το σίδερο τη θερμοκολλητική αράχνη. Την ιδέα μου την  έδωσε η keywoman σ' αυτή της την ανάρτηση.


2. Σχεδιασμός της ετικέτας.

 
Γι αυτό το σκοπό χρησιμοποιώ πάντα το Excel γιατί η δημιουργία πινάκων είναι πολύ πιο εύκολη απ'ότι στο Word.
Για να διευκολυνθώ στο κόψιμο και να έχω ολόισιες ετικέτες, σημαδεύω τα όρια των ετικετών τυπώνοντας τρεις κάθετες συνεχόμενες γραμμές για τις στενές πλευρές και μικρές γραμμούλες για τις φαρδιές πλευρές των ετικετών.
Σε παλαιότερες  προσπάθειες για να οριοθετήσω την κάθε ετικέτα τύπωνα όλο το περίγραμμά της, το οποίο στη συνέχεια έπρεπε να αφαιρέσω κόβοντάς το, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο.
 


3. Εκτύπωση.

 
 Τροφοδοτώ τον εκτυπωτή με το σάντουιτς υφάσματος-χαρτιού και τυπώνω στη βέλτιστη ποιότητα.
Αφήνω την εκτύπωση να ξεκουραστεί για να στεγνώσει καλά το μελάνι.

4. Κόψιμο.

 
Πάνω στην επιφάνεια κοπής κόβω τις φαρδιές πλευρές των ετικετών προσέχοντας να μην κόψω ως τις άκρες.




Στη συνέχεια κόβω τη μεσαία κάθετη γραμμή έχοντας έτσι δύο στήλες από ετικέτες που συνδέονται μεταξύ τους στη μια πλευρά. 
 

Τελειώνω κόβοντας και την άλλη πλευρά . Ετσι καταφέρνω να έχω ομοιόμορφες ετικέτες, χωρίς να παιδεύομαι κόβοντας καθεμιά ξεχωριστά.
Οι γραμμές από τα περιγράμματα στις στενές πλευρές θα κρυφτούν όταν η ετικέτα ραφτεί στο έτοιμο ρούχο.
 

5. Δίπλωμα και σιδέρωμα.

 

Στη συνέχεια αφαιρώ το χαρτί από την πίσω πλευρά κάθε ετικέτας, τη διπλώνω και τη σιδερώνω.
Οι δυο πλευρές τις κολλούν μεταξύ τους κι έτσι οι κομμένες άκρες δεν ξεφτίζουν. 
 

 

 



 
 
Πως σας φαίνονται;
 
Αν κάποια φίλη έχει μια καλύτερη ιδέα που θα ήθελε να τη μοιραστεί μαζί μας, πολύ θα ήθελα να τη δω.
 
 Σας χαιρετώ κι εύχομαι να είστε όλοι καλά!!!
  

Quilting for begginers - Τα πρώτα μου βήματα στο πάτσγουορκ

$
0
0


 
Χρόνια τώρα χαζεύω τα υπέροχα quilts στο internet, τα κοιτάζω από δω, τα κοιτάζω από κει, τα μελετώ πολύ προσεκτικά, κρατώ αυτες τις σελίδες με τα tutorials που μου αρέσουν, τα ξανακοιτάζω, κάνω βόλτες στο κέντρο της Αθήνας προς άγρα υλικών.......
Με την ευκαιρία της άφιξης ενός νέου μέλους στην οικογένεια και με την πρόφαση ενός χειροποίητου προσωπικού δώρου, επί τέλους, το αποφάσισα!!!!!
Δε βαριέσαι, θα το ξεκινήσω κι ότι γίνει. Στη χειρότερη περίπτωση θα το πετάξω κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά, τουλάχιστον θα μου φύγει ο καημός!
Αποφάσισα, λόγω της αβεβαιότητας ενός αξιοπρεπούς αποτελέσματος, να αγοράσω μόνο τα άκρως απαραίτητα, δηλαδή το ύφασμα και τη βάτα, και να μην ξοδευτώ για υλικά που ίσως και να μη μου χρειαστούν ξανά.
Αγόρασα λοιπόν τέσσερα διαφορετικά  υφάσματα σε αποχρώσεις του ροζ καθώς κι ένα λευκό. Βαμβακερά βέβαια, γιατί θα αγγίζουν το ευαίσθητο μωρουδίστικο δερματάκι.
Η αγορά της βάτας, βαμβακερής κι αυτής για τον ίδιο λόγο, με δυσκόλεψε πολύ αφού μόνο δύο καταστήματα του κέντρου τη διέθεταν. Μπήκα σε πάρα πολλά καταστήματα με υφάσματα ή υλικά ραψίματος αναζητώντας εις μάτην βαμβακερή βάτα. Η απάντηση των εμπόρων ήταν ότι είναι πολύ ακριβή και δεν την αγοράζουν οι πελάτες. Είχαν απόλυτο δίκιο. Βρήκα δύο ειδών βάτες σε δύο διαφορετικά καταστήματα. Η πρώτη, αγνώστου κατασκευαστή,  σε χαμηλή τιμή μεν, πολύ λεπτή και ανάρια δε. Η δεύτερη της Vlieseline, σε τιμή πενταπλάσια της πρώτης μεν, εξαιρετικής ποιότητας δε, γι αυτό και την προτίμησα.
Ξεκίνησα κόβοντας το ύφασμά μου σε λωρίδες, ακολουθώντας αυτέςτις οδηγίες.


Στη συνέχεια έραψα τις λωρίδες μεταξύ τους εναλλάσσοντάς τις τακτικά έτσι ωστε να είναι συμμετρικό το σχέδιο που θα προκύψει.


Χρησιμοποίησα ως οδηγό για το περιθώριο ραφής 1/4'' τη λευκή γραμμή που είναι σχεδιασμένη πάνω στο διαφανές κάλυμμα της μασουρίστρας.


Σημάδεψα τα πέντε διαφορετικά φύλλα για να μη τα μπερδέψω μεταξύ τους.


Έκοψα τα φύλλα σε λωρίδες.


Και σιδέρωσα τα περιθώρα ραφής.


Αφού έραψα τις λωρίδες μεταξύ τους, έστρωσα στο πάτωμα το ύφασμα για το πίσω μέρος με την ανάποδη όψη προς τα πάνω. Το τέντωσα και το κόλλησα με χαρτοταινία. Άπλωσα από πάνω τη βαμβακερή βάτα και στη συνέχεια το πάνω μέρος με την καλή όψη προς τα  πάνω.


Συνέχισα καρφιτσώνοντας το "σάντουιτς".


Προετοιμάζομαι για το επόμενο βήμα το οποίο, ομολογώ, με φοβίζει και με αγχώνει.
Εφοδιάζω τη μηχανή μου με καινούρια βελόνα, χοντρή και μυτερή για τζην (90/14). Εφαρμόζω το walking foot, καθ'υπόδειξη των ανά των κόσμο quilters. Ετοιμάζω δύο ακόμη μασουρίστρες. Διπλώνω το σάντουιτς σε ρολό ώστε να χωρά κάτω από το μπράτσο της μηχανής, κάνω μια προσευχή στον προστάτη άγιο των ραφτών (?!?!) και.......

Ξεκινώ από το κέντρο του παπλώματος ράβοντας με την τεχνική stitch in the ditch, επί το ελληνικότερον σε μια δική μου προσπάθεια απόδοσης: ράβω στο αυλάκι της ραφής (ποιος θα  μεταφράσει όλους αυτούς τους όρους;;;;)
Χρειάστηκα το χρόνο μου ώσπου να πετύχω να σπρώχνω το ύφασμα με ρυθμό και σε συγχρονισμό με την ταχύτητα της μηχανής. Προχώρησα ράβοντας αργά για να ακολουθεί το γαζί μου το αυλάκι της ραφής. Όταν τελείωσα το πρώτο μισό και έβγαλα το πάπλωμα από τη μηχανή, .... οποία απογοήτευσις!!!! Το ύφασμα στην πίσω μεριά  φαινόταν να "τραβάει"στις ραφές!
Τελικά αποδείχτηκε ότι βιάστηκα να απογοητευτώ καθώς το πρόβλημα το έλυσε, ποιος άλλος;  ο καλύτερος φίλος της ράφτρας , το σίδερο. Μετά από ένα καλό σιδέρωμα με ατμό το ύφασμα έστρωσε ως δια μαγείας.
 

Κι ενώ αρχική μου πρόθεση ήταν να ράψω και τις οριζόντιες αλλά και τις κατακόρυφες ραφές, αρκέστηκα στο ράψιμο μόνο των κατακόρυφων, αφήνοντας τα δύσκολα για μια επόμενη φορά. Ανυπομονώ να πετύχω ένα κόσμιο αποτέλεσμα που να αξίζει τον κόπο, ο οποίος δεν είναι και λίγος, το αντίθετο θα έλεγα....
Τελειώνω το καπιτονάρισμα (quilting) με τα γαζιά στο λευκό εξωτερικό πλαίσιο του παπλώματος.
 

Σειρά έχει τώρα το ρέλιασμα. Ίσιωσα το πάπλωμα κόβοντας την περίσσεια  υφάσματος από τις άκρες του. Το ρέλι, για να έχει το κατιτίς του και να απέχει από τα συνηθισμένα, το έφτιαξα χρησιμοποιώντας και τα πέντε διαφορετικά υφάσματα σύμφωνα με αυτές τις οδηγίες.
 





Για την τοποθέτησή του πάνω στο πάπλωμα, το γύρισμα τις γωνίες και την ένωση των άκρων με βοήθησαν αυτέςοι οδηγίες.
 

Η τελευταία πινελιά ήταν το ράψιμο του ρελιού, παραδοσιακά στο χέρι. Οι καρφίτσες δεν βοηθάνε σε τόσο παχύ σάντουιτς, γι αυτό χρησιμοποίησα ό,τι είχα στο σπίτι . Τα κλιπς για τα χαρτιά ήταν μια καλή εναλλακτική των πλαστικών κλιπς που χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τις έμπειρες quilters  και που δεν υπάρχουν στην ελληνική αγορά.
 




 
 





 
 
Ομολογώ πως είχα μια μικρή αμφιβολία για το κατά πόσο η χρήση της βαμβακερής βάτας θα είχε ως αποτέλεσμα ένα ζεστό παπλωματάκι, αυτή όμως εξανεμίστηκε γιατί κατά τη διάρκεια του ραψίματος στο χέρι το απλωμένο στα πόδια μου πάπλωμα  πρόσφερε μια υπέροχη γλυκειά ζεστασιά!!

Τελικός απολογισμός:

Η μοναδικότητα του έργου, αδιαμφισβήτητη.
Η ποιότητα των υλικών η βέλτιστη.
Η εμφάνιση αξιοπρεπής, με πολλή προσοχή δοσμένη στη λεπτομέρεια.
Η λειτουργικότητά του ώς θερμαντικού αποδεδειγμένη.

Η ικανοποίηση της ράφτρας, δεν περιγράφεται!  Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί το αποτέλεσμα είναι καλύτερο των προσδοκιών μου.
Κι όσο γράφω αυτές τις γραμμές, το μυαλό μου τρέχει κάνοντας  μελλοντικά σχέδια.....
 
Όσο για το δώρο της μικρής , αυτό συμπληρώθηκε και από ασορτί σετ σεντονιών κούνιας.
 


 
Σας χαιρετώ,

Να είστε όλοι καλά!!!
 

SEASON GREETINGS

$
0
0





ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ !

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !

ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ !

Χρόνια πολλά στις Ευγενούλες που γιορτάζουν σήμερα, στους Χρήστους και στις Χρύσες που γιορτάζουν αύριο και στους Μάνους που γιορτάζουν μεθαύριο!!



Chair reupholstery - Επιδιόρθωση ταπετσαρίας καρέκλας

$
0
0


Καλημέρα σε όλους σας!

Ψάχνοντας το φάκελλο με τις φωτογραφίες μου, βρήκα ξεχασμένες αυτές που αφορούν την επισκευή της καρέκλας του γραφείου των παιδιών μου.
Η συγκεκριμένη καρέκλα, η κλασική της SATO, αγοράστηκε πριν απο 12 χρόνια κι έκτοτε έζησε μια πολύπαθη ζωή. Στο μαξιλάρι του καθίσματός της έπεσαν κατά καιρούς νερά και πορτοκαλάδες, που σαν αποτέλεσμα είχαν ωραιότατους λεκέδες. Με φιλότιμες προσπάθειες καταφέρναμε πάντα να καθαρίζουμε τους  λεκέδες έτσι ώστε η καρέκλα να στέκεται αξιοπρεπώς στη θέση της.
Το τελευταίο ατύχημα άφησε στο κάθισμα ένα τεράάάστιο λεκέ από καφέ. Το παιδάκι που έκανε τη ζημιά, θεώρησε πρέπον να τον καθαρίσει μόνο του, πλένοντας το κάθισμα με αρκετό νερό και στεγνώνοντας στη συνέχεια χρησιμοποιώντας το πιστολάκι.
Και τότε συνέβη το κακό!
Ο υπερβολικά ζεστός αέρας έκαψε το συνθετικό ύφασμα και άφησε πίσω του μια τρύπα διαμέτρου οκτώ περίπου εκατοστών. Ο Ένοχος ήρθε με σκυμμένο το κεφάλι να ομολογήσει το έγκλημά του και να προσφερθεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ζημιάς.
Να λοιπόν που μας δόθηκε η ευκαιρία να εφαρμόσουμε όλες αυτές τις οδηγίες που συχνά - πυκνά διαβάζουμε στο internet και ευελπιστούμε ότι δεν θα μας χρειαστούν ποτέ.
Με μια βόλτα στο κέντρο, αγόρασα ένα μέτρο ύφασμα ταπετσαρίας με κόστος 4 ευρώ.
Ο Ένοχος ανέλαβε να αποσυναρμολογήσει την καρέκλα, διαδικασία που αποδείχτηκε δυσκολότερη από το αναμενόμενο, καθώς μια από τις βίδες είχε σκουριάσει από τα χρόνια και από τις επαναλαμβανόμενες εκθέσεις της στα υγρά και αρνούνταν να ξεβιδωθεί.




Για την υπέρβαση του σκοπέλου επιστρατεύτηκαν οι  Μεγάλες Δυνάμεις, που έσωσαν την κατάσταση ξεβιδώνοντας τη δύσκολη βίδα, καθώς διαθέτουν και τεχνογνωσία, και τα κατάλληλα εργαλεια και υλικά (WD40) και αναμφισβήτητα, ασύγκριτα μεγαλύτερη μυική δύναμη.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις με το WD40 ανά χείρας.


Στη συνέχεια ο Ένοχος καθάρισε όλα τα κομμάτια της καρέκλας και αφαίρεσε το ύφασμα αφού πρώτα έβγαλε όλα τα καρφωτικά, ενώ εγώ ασχολήθηκα με την εφαρμογή του νέου υφάσματος, τεντώνοντας τις άκρες του και στερεώνοντάς το με γερό χοντρό βαμβακρό νήμα για πλέξιμο με το βελονάκι.
Ο Καλός μου στερέωσε το ύφασμα με το καρφωτικό πιστόλι, αφαίρεσε το βαμβακερό νήμα και έκοψε τις περισσευούμενες άκρες, ο δε Ένοχος επανασυναρμολόγησε την καρέκλα.




Δυστυχώς δεν έβγαλα ούτε μια φωτογραφία της διαδικασίας αλλαγής υφάσματος για να σας την παρουσιάσω, ωστόσο ομολογώ ότι δεν ήταν καθόλου δύσκολο και σίγουρα άξιζε τον κόπο.

Θα ήταν αμαρτία να αχρηστέψουμε μια γερή και κατά τα άλλα λειτουργική καρέκλα μόνο και μόνο λόγω του κατεστραμένου υφάσματος!

Αυτά προς το παρόν.

Σας χαιρετώ.

Να είστε όλοι καλά!..

Preemie aged 55! - Ηλιτόμηνον (πρόωρα γεννημένο) ετών 55!

$
0
0

Καλημέρα σε όλους!!

Την προηγούμενη εβδομάδα κατά την επίσκεψή μου σε διάφορα blogs που παρακολουθώ, βρέθηκα σε αυτήτην ανάρτηση της Μαρίας που μου κίνησε το ενδιαφέρον και με συγκίνησε πολύ, γιατί κι εγώ η ίδια υπήρξα πρόωρο μωρό.
     Γεννήθηκα μετά από επτά μήνες εγκυμοσύνης και ζύγιζα μόλις 1,9 κιλά. Αν και δεν αντιμετώπιζα προβλήματα υγείας, όντας πρόωρο και λιποβαρές βρέφος, πέρασα τις  πρώτες ημέρες της ζωής μου σε θερμοκοιτίδα στο μαιευτήριο Έλενας Βενιζέλου. Οι γονείς μου πηγαινοέρχονταν φέρνοντας μαζί τους -εκτός από την αγάπη τους- μητρικό γάλα στα τότε γυάλινα μπουκάλια του φρέκου γάλακτος.
Παρά τα περιορισμένα  μέσα και τις αντίξοες συνθήκες της εποχής μου, κατάφερα να βγω από το μαιευτήριο σαράντα ημέρες αργότερα γερή και δυνατή. 






     Ο καρπός μου ήταν όσος είναι σήμερα ο αντίχειράς μου. Την κορδελίτσα με το όνομά μου τη χάρισε στον μπαμπά μου η προϊσταμένη του θαλάμου νεογνών και είναι φυλαγμένη στο αρχείο του με τα αναμνηστικά.




     Σε ηλικία εννέα μηνών στη βάφτισή μου ήμουν πια ένα στρουμπουλό μωράκι.

     Έγινα παιδάκι, έφηβη, ενήλικη και σήμερα απολαμβάνω μια ευτυχισμένη ζωή  με τον άντρα μου και τα παιδιά μου, την οικογένεια με την ευρύτερη έννοια και τους φίλους μου.



     Θέλοντας να αποτίσω φόρο τιμής στους δικούς μου γονείς, καθώς και στους νέους γονείς που παλεύουν για τα πρόωρα μωρά τους και ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα του συλλόγου "Ηλιτόμηνον", του Ελληνικού Σύλλογου Πάτσγουορκ  και της Μάνιας Χατζηιωαννίδη,  έφτιαξα ένα μικρό παπλωματάκι για να αγκαλιάσει ένα μικρούλη αγωνιστή.

     Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου σ'αυτό το μικρούλι ανθρωπάκι να γίνει γερό και δυνατό.
Να μεγαλώσει,  να ευτυχήσει, να ζήσει πολλά καλά χρόνια, να γεράσει και να ασπρίσει σαν τα ψηλά βουνά!










Οι διαστάσεις του παπλώματος είναι 64 εκ. Χ 83 εκ.
Τα υφάσματα, η κλωστή καθώς και η βάτα είναι 100% βαμβακερά.


Σας χαιρετώ,
νάστε όλοι καλά!!

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΤΣΓΟΥΟΡΚ - ΧΕΙΡΟΤΕΚΝΙΚΑ 2017

$
0
0
Καλημέρα σε όλους σας!

     Την Παρασκευή το πρωί επισκέφθηκα την έκθεση ΧΕΙΡΟΤΕΚΝΙΚΑ 2017 στο Μαρούσι, με σκοπό να γνωρίσω τις παπλωματούδες του Ελληνικού Συλλόγου Πάτσγουορκ και να τους παραδώσω το παπλωματάκι μου.


Στο περίπτερο του συλλόγου ήταν εκτεθειμένα πολλά έργα που ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο. Φτιαγμένα με πολύ ωραία υφάσματα, συνδυασμούς χρωμάτων και φίνο καπιτονάρισμα είτε στο χέρι είτε στη ραπτομηχανή. Δεν ήξερες ποιο να πρωτοθαυμάσεις!

     Οι παπλωματούδες ήταν όλες απασχολημένες με την κατασκευή μικρών παπλωμάτων που θα τα δωρίσουν στον φορέα ΗΛΙΤΟΜΗΝΟΝ για να αγκαλιάσουν τα πρόωρα μωράκια. Όταν τους παρέδωσα το δικό μου έργο, με ευχαρίστησαν εγκάρδια και το έβαλαν κι αυτό σε εμφανή θέση της έκθεσης.
Με την άδειά τους έβγαλα φωτογραφίες τις οποίες και δημοσιεύω παρακάτω.

Το δικό μου πάπλωμα
 
Οι παπλωματούδες επί το έργον. Στους τοίχους του περιπτέρου κρέμονται τα υπέροχα παπλώματα




Ένα εξαιρετικό πάπλωμα σε γαλάζιες αποχρώσεις


Λεπτομέρεια (Οι δύο πρώτες σειρές)

Λεπτομέρεια (Οι δύο μεσαίες σειρές)

Λεπτομέρεια (Οι δύο τελευταίες σειρές)


Λεπτομέρεια  καπιτοναρίσματος

Λεπτομέρεια καπιτοναρίσματος

     Μου σύστησαν επίσης και την δασκάλα τους την κυρία Μάνια Χατζηιωαννίδη, την οποία βέβαια ήδη γνώριζα από τις περιηγήσεις μου στα σχετικά με το πάτσγουορκ blogs.

     Σε ένα περίπτερο λίγο πιο κάτω γνώρισα από κοντά την Βάλια και την Ελίνα από το ftiaxto.gr, παλιές μου γνώριμες κι εκείνες από το internet !

      Tόσο πολύ ενθουσιάστηκα από αυτά τα έργα που κατά τη διαδρομή της επιστροφής στο μυαλό μου τριγύριζαν σχέδια για νέα projects!

     Σας χαιρετώ, να είστε όλοι καλά!



Sewing machine extension table - Τραπέζι επέκτασης ραπτομηχανής

$
0
0
Καλημέρα σε όλους σας!

Μετά από την επίσκεψή μου στη ΧΕΙΡΟΤΕΚΝΙΚΑ και τη γνωριμία μου με τις παπλωματούδες, ξεμυαλίστηκα και βάλθηκα ντε και καλά να βελτιώσω την τεχνική μου στο καπιτονάρισμα.

Ξεκίνησα ένα νέο έργο, άλλο ένα πάπλωμα σε ροζ αποχρώσεις (μια και το στοκ μου σε ροζ υφάσματα καλά κρατεί), που αποφάσισα να το καπιτονάρω κάνοντας δύο γαζιά, ένα αριστερά και ένα δεξιά από τις ραφές των τετραγώνων μου.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά προσπαθώ να κάνω κάτι παραπάνω. Στο πρώτο μου πάπλωμα έκανα μόνο τις κάθετες ραφές in the ditch, στο δεύτερο έκανα τις διαγώνιες και σε αυτό το τρίτο, που είναι και το μεγαλύτερο από τα προηγούμενα (140cmX110cm), οι φιλοδοξίες μου ξεπέρασαν τις δυνατότητες του εξοπλισμού μου.
Μετά από τρία γαζιά απογοητεύτηκα γιατί το βάρος του παπλώματος δεν άφηνε το ύφασμα να τροφοδοτείται ομαλά με αποτέλεσμα το μηκος της βελονιάς να μην είναι ομοιόμορφο.
Σταμάτησα προσπαθώντας να εντοπίσω το πρόβλημα και να το λύσω.

Θυμήθηκα ότι αυτό το πρόβλημα δεν το αντιμετώπισα ποτέ με τη ποδοκίνητη singer της μαμάς μου, προσαρμοσμένη σ'ένα λουστραρισμένο έπιπλο που άνοιγε προσφέροντας μια μεγάλη επιφάνεια εργασίας. Επίσης θυμήθηκα τα τραπέζια επέκτασης που χρησιμοποιούν οι quilters στο εξωτερικό. Άρχισα να σκέφτομαι την αγορά μιας τέτοιας επέκτασης.
Μα ποια αγορά;;!!
Στην ελληνική αγορά δεν υπάρχει ενδιαφέρον για τέτοια πράγματα και φυσικά ούτε και προσφορά. Το κόστος αγοράς και μεταφορικών από το εξωτερικό, απαγορευτικό!!
Μετά από ψάξιμο για ιδέες στο internet, αποφάσισα να επιχειρήσω να φτιάξω το τραπέζι μόνη μου.

Την ιδέα βέβαια την πήρα από αυτό εδώ το videoστο ΥouTube.

Από μια μάντρα με οικοδομικά υλικά προμηθεύτηκα ένα φύλλο μονωτικού αφρού διαστάσεων 4cmΧ60cmΧ250cm με κόστος 8 €. Ζήτησα να μου διαλέξουν και να μου κόψουν στη μέση ένα φύλλο που να είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς γρατζουνιές και τσακισμένες γωνίες. Από το κόψιμο προέκυψαν δύο κομμάτια 4cmX60cmX125cm που για καλή μου τύχη, όταν τοποθετούνται το ένα πάνω στο άλλο, δίνουν ύψος 8cm, όσο ακριβώς είναι το ύψος του πλατώ της ραπτομηχανής μου. Επίσης σε αυτές τις διαστάσεις χώρεσαν στο εσωτερικό του αυτοκινήτου για τη μεταφορά τους στο σπίτι.

Ξεκίνησα βγάζοντας ένα πατρόν της μηχανής, αφού αφαίρεσα το αποσπώμενο συρτάρι της. Να σημειώσω εδώ πως τα πατρόν των δύο φύλλων είναι διαφορετικά. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται το κάτω φύλλο που έχει μια ακόμη εγκοπή για να ταιριάζει ακριβώς στη βάση της μηχανής που είναι φαρδύτερη στο εμπρός μέρος της. 


Με μαχαίρι, κοπίδι, πολλή υπομονή και προσοχή  έκοψα τα κομμάτια και τα αφαίρεσα.


Μετά από κάποιες μικροδιορθώσεις έφτασα στο παρακάτω αποτέλεσμα.






Το Σαββατοκύριακο ο Καλός μου ανέλαβε να κολλήσει τα δύο κομμάτια μεταξύ τους με ηλεκτρικό πιστόλι θερμόκολλας. Αφού κόλλησε τα δύο μέρη μεταξύ τους, παρατήρησε ότι τα δόντια από την πίσω μεγάλη πλευρά έπρεπε να κοπούν και να κολληθούν στο κενό της εμπρός μεγάλης πλευράς έτσι ώστε το τραπέζι να έχει ένα τέλειο παραλληλόγραμο σχήμα.
Αφού έγινε κι αυτό, έφτιαξα ένα νέο πατρόν του πλατώ της μηχανής και έντυσα όλη την επιφάνεια του τραπεζιού με χοντρό μουσαμά που αγόρασα από το σούπερ μάρκετ, φροντίζοντας προηγουμένως να τον κόψω στα κατάλληλα σημεία.








Το τραπέζι επέκτασης είναι πανέτοιμο!!
Ευκαιρία να το δοκιμάσω!! 
Το μεσημέρι μετά το φαγητό, αφού πήγαν όλοι για ύπνο, μάζεψα στα γρήγορα την κουζίνα και έφερα το μισοτελειωμένο τελευταίο μου πάπλωμα.
Ξεκίνησα ελπίζοντας να μην είναι όλη η προσπάθεια μάταια.

Ω του θαύματος!!!
Το πάπλωμα γλυστράει πάνω στο μουσαμά σαν μετάξι!
Το μήκος της βελονιάς είναι ομοιόμορφο!!
Η δουλειά μου προχωράει άνετα, ανεμπόδιστα, γαζώνω χωρίς άγχος και ταλαιπωρία!!






Το καπιτονάρισμα έγινε πάρα πολύ καλό!
Με πήρε η νύχτα βέβαια, μα μπορούσα να σταματήσω; Η συνέχεια ήταν παιχνιδάκι. Έκοψα λοξό συνεχόμενο ρέλι και ρέλιασα το πάπλωμα, αυτή τη φορά στη μηχανή, χρησιμοποιώντας το ποδαράκι stitch in the ditch  από μια συλλογή με ποδαράκια που μου έκαναν δώρο ο Καλός μου και τα παιδιά μου τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν.


Όταν έχεις τα κατάλληλα εργαλεία, η δουλειά σου γίνεται εύκολα και γρήγορα.


Εδώ φαίνεται η διαφορά στο μήκος της βελονιάς πριν και μετά. Στην κάτω δεξιά γωνία οι βελονιές είναι πολύ μικρές γιατί το πάπλωμα δεν κινούνταν ομαλά.




Την επομένη ακολούθησε φωτογράφιση στον κήπο μας που έχει μεν πνιγεί στα αγριόχορτα, αποτελεί δε καλό φόντο για εξωτερικές λήψεις.






Το εμπρός μέρος του παπλώματος με το ρέλι ραμμένο in the ditch.


Το πίσω μέρος του ρελιού που ομολογουμένως χρειάζεται κάποια βελτίωση!


Είμαι πολύ ευχαριστημένη γιατί το αποτέλεσμα με αποζημίωσε.
Τώρα ποιος με κρατάει!!!

Σας φιλώ,

Να είστε όλοι καλά!!


Baby boy bento box quilt - Παπλωματάκι για αγοράκι

$
0
0
Καλή σας ημέρα!!

Αφού πέρασαν οι μέρες του Πάσχα, μπήκαμε πάλι στον καθημερινό ρυθμό μας.

Η κατασκευή παπλωμάτων συνεχίζεται, όπως βλέπετε!

Αυτή τη φορά έφτιαξα ένα σχέδιο απ'αυτά που χάζευα στο διαδίκτυο και μου άρεσαν πολύ. 










Το σχέδιο δεν ήταν διαθέσιμο, ωστόσο εύκολα το αντέγραψα κι το προσάρμοσα στις διαστάσεις που ήθελα χρησιμοποιώντας το Excel, ελλείψει σχεδιαστικού προγράμματος για quilts.  Με διευκολύνει πολύ στο να κάνω συνδυασμούς χρωμάτων, να αξιολογώ τις αναλογίες του σχεδίου και να υπολογίζω ακριβώς τις διαστάσεις των κομματιών που θα κόψω καθώς και το μήκος του υφάσματος ανά χρώμα.  


Τα υφάσματα υπήρχαν στο στοκ μου,  έτσι δεν αγόρασα τίποτα.  Το εμπριμέ ύφασμα (ρετάλι από τις ασορτί κουρτίνες που έραψα για τη βρεφική προίκα της κόρης μου πριν από 20 χρόνια!)  δεν επαρκούσε, έτσι χρησιμοποίησα κομμάτια από τα άλλα υφάσματά μου, που έδωσαν προσωπικότητα στην πίσω πλευρά του παπλώματος.

Η βάτα βαμβακερή 100% με το μέτρο (Vlieseline 275).

Για το καπιτονάρισμα χρησιμοποίησα, αντί για τη συνηθισμένη λευκή κλωστή Νο50, ένα λευκό κοτόν περλέ Νο 12 για κέντημα, που είχε εντυπωσιακό αποτέλεσμα στην εμφάνιση των γαζιών.






Το ρέλι το έραψα όλο στη μηχανή, αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας πολλές καρφίτσες και το ποδαράκι του blind hem για να έχω ένα ίσιο γαζί στην άκρη του ρελιού.






Αυτά για σήμερα!

Σας χαιρετώ κι εύχομαι να είστε όλοι καλά!


work in progress

$
0
0

Δουλεύω πάνω σε κάτι καινούριο.

Η πορτοκαλί επιφάνεια είναι έτοιμη προς το παρόν.

work in progress #2

$
0
0
Καλημέρα σε όλους σας!

Ναι πάπλωμα είναι, πάπλωμα. 

Ξεκλέβω λίγο χρόνο από τις δουλειές της εποχής ( πλύσιμο, σιδέρωμα, εναλλαγή στις ντουλάπες καλοκαιρινών-χειμωνιάτικων, μάζεμα κουβερτών, παπλωμάτων,......και δεν τελειώνουν ποτέ!) και σας δείχνω το τελευταίο έργο με το οποίο καταπιάνομαι την τελευταία εβδομάδα.

Την προηγούμενη Κυριακή το βράδυ κατάφερα να τελειώσω το επάνω μέρος (quilt top), που την είχε τη δουλίτσα του και απαιτούσε συνεχή εγρήγορση.

Το κόψιμο περιελάμβανε πολλά και διαφορετικά κομμάτια. Σε ροζ αποχρώσεις βέβαια, μια και οι προμήθειές μου κρατάν ακόμη.


Εδώ χρησιμοποίησα και κάποια παρδαλά τετράγωνα που είχα φτιάξει δοκιμαστικά και απέχουν πολύ από το τέλειο, μου άρεσαν όμως και τους έδωσα μια ευκαιρία.




Τα λάθη δεν έλλειψαν βέβαια.
Φαντάζεστε την απογοήτευσή μου όταν βρέθηκα αντιμέτωπη με αυτό το θέαμα!


Το ξηλωτήρι πήρε φωτιά!


Και όλα διορθώθηκαν.


Οι φωτογραφικές μου λήψεις, όντας νυχτερινές, είναι κακής ποιότητας.


Επιφυλάσσομαι όμως με καλύτερες στην επόμενη ανάρτηση.



Μετά από ένα καλό σιδέρωμα σειρά είχε η ευθυγράμμιση, στην οποία δεν προχώρησα γιατί ήμουν ήδη πολύ κουρασμένη και η πιθανότητα λάθους δεν ήταν αμελητέα.

Έχω πολλή δουλειά ακόμη. Να το ευθυγραμμίσω, να προσθέσω περίγραμμα, να φτιάξω το πίσω μέρος και να ετοιμάσω το ρέλι.

Όλα αυτά όμως, θα γίνουν αφού τελειώσω με τις δουλειές του σπιτιού που καθώς προβλέπω θα με απασχολήσουν πολύ ακόμη.

Σας χαιρετώ, η μπουγάδα μου στέγνωσε, βάζω το σίδερο στο ρεύμα!!

Να είστε όλοι καλά!!

More bed linens - Ράβω πάλι σεντόνια

$
0
0
Γεια σε όλους σας!

Επανέρχομαι με δύο νέα σετ διπλά σεντόνια που είναι ειδική παραγγελία της μαμάς μου για δώρο γάμου.
Τα πανωσέντονα (240 εκ Χ 250 εκ) και οι μαξιλαροθήκες-φάκελοι (50 εκ Χ 70 εκ)έχουν ασορτί φάσα και σιρίτι, τα κατωσέντονα (200 εκ Χ 150 εκ +30 εκ γύρω-γύρω) έχουν λάστιχο. Οι μαξιλαροθήκες είναι ραμμένες με γαλλική ραφή. Τα υφάσματα βαμβακερά 100%.


Εδώ τα χρώματα φαίνονται καλά


Ενώ εδώ, η φωτογραφία τα αδικεί.




Κατά τη διάρκεια του ραψίματος,


το τραπέζι της κουζίνας μου είναι γεμάτο!


Και το καλάθι με τα ασιδέρωτα είναι γεμάτο επίσης!
Και θα γεμίσει κι άλλο φοβάμαι, γιατί το μεν ράψιμο το απολαμβάνω το δε σιδέρωμα όχι και τόσο.....

Σας χαιρετώ,
να είστε όλοι καλά.


Wild and Goosey - Πειραματισμοί...

$
0
0
Καλημέρα σε όλους σας!

Ξεμυαλίστηκα  πάλι και δοκιμάζω paper piecing...


Το συγκεκριμμένο σχέδιοτο μεγέθυνα 50% γιατί μου φάνηκε πολύ μικρό και όπως γνωρίζετε η πρεσβυωπία δεν βοηθά!


Έκοψα τα κομμάτια από ροζ και λευκό ύφασμα,



  
και ξεκίνησα το ράψιμο.


Αφού το πρώτο block τελείωσε μετά από πολύ ξήλωμα, πρόσθεσα βοηθητικές διαγώνιες γραμμές στα χαρτιά, που με βοήθησαν στην σωστή τοποθέτηση των κομματιών μου . Μεγάλη βοήθεια υπήρξε επίσης το τζάμι της πόρτας της κουζίνας μου πάνω στο οποίο έλεγχα τη θέση των κομματιών σε σχέση με τις γραμμές του σχεδίου που αχνοφαίνονταν στο φως.


Το κόψιμο των περιθώριων 0,5 εκ.

 








Με το τσιμπιδάκι για τα φρύδια αφαίρεσα το χαρτί από το ύφασμα.


Η πίσω πλευρά των blocks




Το πείραμα πέτυχε. 
Το συμπέρασμα: Δεν αρνούμαι ότι είναι μια ενδιαφέρουσα διαδικασία, ωστόσο μου φαίνεται αδιανόητο να φτάξω ένα ολόκληρο πάπλωμα από τόσο μικρά blocks!

Αυτά τα τέσσερα πρώτα και τελευταία blocks θα σχηματίσουν το κεντρικό τμήμα ενός διακοσμητικού μαξιλαριού το οποίο είναι υπό κατασκευή.

Σας χαιρετώ,

Εύχομαι να είστε όλοι καλά!

Viewing all 57 articles
Browse latest View live